Oorsprong en geschiedenis van stevia

De oorsprong van de Stevia rebaudiana plant ligt in de Zuid-Amerikaanse staat Paraguay. Onder de inheemse bevolking staat Stevia ook bekend als zoet kruid, Caa-hee of yerba dulce. Niet alleen de Guarani-indianen, maar ook de Mato Grosso-indianen gebruiken nog steeds stevia als middel en zoetstof.

De ontdekking van Stevia door Moisés Giacomo Santiago Bertoni

In 1884 vestigde de Zwitserse naturalist Moisés Giacomo Santiago Bertoni zich op de oevers van de Paraná-rivier in Paraguay, in het grensgebied met Brazilië, waar hij het honingblad ontdekte, ook wel Caa-hee genoemd.

In 1905 werd de steviaplant omgedoopt tot Stevia rebaudiana Bertoni ter ere van de ontdekkers Moisés Giacomo Santiago Bertoni en de chemicus Ovidio Rebaudi. Rebaudi was de eerste die de zoete stevia-ingrediënten uit de bladeren van de steviaplant heeft geïsoleerd en benoemd. De beschrijving van de steviosides in hun huidige vorm gaat terug tot de Franse chemici M. Bridel en R. Laveille in 1931.

De verdeling van Stevia

In Japan is de zoetstof stevia al populair sinds 1950 en heeft vandaag de dag een belangrijk aandeel in de zoetstofmarkt. Vandaag de dag wordt Stevia op grote schaal gebruikt in de Aziatische regio.

In tegenstelling tot de westerse wereld duurde het lang voordat de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) de steviolglycosiden in 2008 goedkeurde. Steviolglycosiden hebben nu het GRAS-certificaat (GRAS = algemeen beschouwd als veilig) ontvangen en zijn in de VS als in principe veilig geclassificeerd. Frankrijk heeft dit gevolgd met de goedkeuring van Rebaudioside A 97 in 2009, en in december 2011 zijn de steviolglycosiden uiteindelijk goedgekeurd door de EFSA in de EU.  Dit betekent dat de zoetstof stevia nu bijna wereldwijd is goedgekeurd.

Steviadouane en natuurgeneeskunde

De populaire matenthee in Zuid-Amerika wordt al eeuwenlang gezoet met stevia. De inheemse bewoners gebruiken de hele Steviabladeren of het gemalen groene Steviabladpoeder om te zoeten. Niet alleen de Guarani-indianen, maar ook de Mato Grosso indianenstammen gebruiken stevia nog steeds als middel en zoetstof. Ze gebruikten vloeibare Stevia voor lichamelijke zwakte, bloeddruk, maag- en darmproblemen, huid- en schimmelproblemen.

In Latijns-Amerika zijn nu geneesmiddelen met stevia beschikbaar voor astma, diabetes en griep, met name in Argentinië, Brazilië, Peru en Paraguay. Een overvloed aan Stevia-theemelanges met natuurlijke kruiden voor allergieën en zwaarlijvigheid is te vinden in natuurvoedingswinkels of op traditionele markten in Zuid-Amerika. Veel Stevia-producten zijn al verkrijgbaar in supermarkten en drogisterijen.